Kitap hakkında: yıl / İnsanın kendini aramanın dikenli yolu, hataların, çetin sınavların ve kırık hayallerin yolu. Bulutsuz çocukluktan doğrudan “parlak bir geleceğe” giden yol. Ama... orada, büyüme ufkunun ötesinde güneş hepsinin yüzüne gülümseyecek mi? Nazik mi olacak, nazik mi... şefkatli, şefkatli mi? Ali ne bedenini ne de ruhunu esirgemeden yanıp kül olacak mı? Tünelin sonundaki ışık, belaların karanlığından bir çıkış yolu mu olacak, yoksa farların veda ışığı, makinisti de olan trenin spot ışığı mı olacak? Frene basmakta geç mi kaldık?.. Hayatın yavan, cüretkâr, ürpertici, garip, iğrenç gerçeği, “donmuş”, eksantrik aşkları ve “küçük insanların” yıkılmış hayalleri korkutmuyorsa hoş karşılanır bir sürü müstehcen dil, bazı yerlerde utangaç bir şekilde örtbas edilmeyi başardı***. UYARI. Olaylar ve karakterler tatlı değil: kaba, kaba, ilkel, çılgın… bazen aptal ve pervasız. Chernukha değil ama tatlı şurup da değil. Ah, peki öğrenciler; haydutlar; zenginlik, senaryo ve hapishane teması; tecavüz; cinayet; intikam ve bağışlama; dostluk ve ihanet; aile ilişkileri konusu (erkek ve kız kardeşler, ebeveynler ve çocuklar); güneşteki yerinizi, mutluluğunuzu, sevginizi ve amacınızı aramak; saf hayaller ve kaybolan umutlar teması; kötü şans ve kıskançlık teması; mutsuz aşk; önyargıların, basmakalıp yargıların, aceleci sonuçların, dar düşüncenin (kişinin kendi hayal kırıklıkları ve sıkıntılarına kapılmış) yıkıcı etkisi; korku ve pervasız cesaret teması; arzuların, eylemlerin ve bunların sonuçlarının vb. teması....